2022 - Queyras
Dat we onze zomervakantie in de Queyras zouden doorbrengen was lange tijd niet onze eerste optie. Dat was een combinatie van de Lake District in Engeland en een specifiek deel van de Highlands boven Ullapool in Schotland. Voor die reis hadden we al reispassen geregeld en zouden we – mits aanvaardbare weersvoorspellingen in de dagen voorafgaand aan ons vertrek – reeds rond 20 juli vertrekken. Maar toen Lisa te kennen gaf graag nog eens mee te gaan met ons (wat kon dankzij een eerste zit in haar derde jaar kine), moesten we de plannen herzien. We konden dan immers pas vertrekken ná de Belgische zwemkampioenschappen (BK) waar Lisa (wellicht een laatste keer?) aan deelnam … en zonder al te veel training doorheen het jaar toch nog knap 2 bronzen medailles behaalde in de categorie +19 jaar. Dat BK eindigde op zondagnamiddag 31 juli. Daardoor hadden we minder dagen voor de reis en viel de combi ‘Lake District & Schotland’ af als optie. De 2 mogelijkheden die we nog hadden open gelaten waren de Lake District op zich of de Franse Alpen en meerbepaald de Queyras. Dat laatste droeg Lisa haar voorkeur weg en omdat in Engeland toch best wel wat regen en temperaturen onder de 20°C werden voorspeld en was het dus beslist: een zomervakantie van een 12-tal dagen in het Queyras natuurpark.
31.07.2022 - Heenreis
We hadden het zo geregeld dat de mobilhome vertrekkensklaar was en van zodra Lisa terug was van het BK, we nog iets aten thuis en dan onmiddellijk konden vertrekken. Op die manier waren we rond 18u op weg met als doel al een stukje van de heenrit af te leggen, te stoppen en slapen wanneer we daar nood aan hadden en dan de dag erop de rit verder te zetten.
We hebben wat gesukkeld en tijd verloren doordat er een ‘na-Tour’-criterium was in de gemeente Putte en we daardoor niet gemakkelijk naar Mechelen en zo naar Brussel konden rijden. Daarom kozen we voor de optie via Aarschot en dan naar Luik … maar dan bleek daar door onderhoud een deel van de autostrade te zijn afgesloten. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben toch een uur verloren en zijn daardoor minder ver geraakt dan gehoopt en hebben we iets voor Metz overnacht. Het wordt morgen dus een iets langere rij-dag.
01.08.2022 - Vervolg heenreis
We hebben overnacht op een parking langs de autosnelweg … niet de rustigste omstandigheden, waardoor we vroeg wakker zijn en om 7u al terug op weg zijn. We hadden geopteerd om via Gap te rijden, maar net na Grenoble nemen we een niet geplande route naar Gap die ons opnieuw (na de prikkelen van gisteren) tijd doet verliezen. Reken daar een beperkt aantal verkeersopstroppingen bij en het is plots een rit geworden van meer dan 12u :-(. Het laatste stukje is trouwens ook nog even pittig met de mobilhome: de weg gaat door de ‘George du Guil’ en is bij momenten éénrichting (geregeld met lichten) en passages langs een bochtig en smal parcours met steile rotsen en door smalle tunnels. Geen favoriete bezigheid met een mobilhome van meer dan 7m en dat na reeds 12u rijden met wat vermoeidheid die toch begint toe te slaan. Maar we zijn er finaal geraakt en rond 20u staan we op een perfect plek net voorbij Ristolas aan het einde van het dal (L’Échalp genaamd).
De perfecte uitvalsbasis voor de komende dagen.
Na het avondeten liggen we al snel allen in bed, dit keer in een perfect stille omgeving.
02.08.2022 – Col Lacroix
We hebben goed geslapen op deze zeer rustige plek. I.t.t. de eerdere verwachtingen, m.n. dat het hier net zoals in vele andere delen van Europa een hittegolf zou zijn met temperaturen boven de 30°C, is het hier zeer aangenaam. Vannacht is de temperatuur gezakt naar 15 graden en wordt in de loop van de dag een maximum van 25°C voorspeld. Het was dus ook op dat vlak aangenaam slapen in de mobilhome. We hadden trouwens het ergste gevreesd, want gisteren tijdens de heenrit naar hier is het steeds rond de 33 à 34°C geweest. Dus we hadden ons daar wat op voorbereid … een aangename meevaller dus.
Rond 8u30 staan we klaar voor onze eerste wandeling in de Queyras. We opteren voor een niet al te zware tocht om er ‘in te komen’ en te wennen aan de hoogte, die we (op Lisa na :-)) toch wel op onze ademhaling voelen drukken. L’Échalp – waar we geparkeerd staan – ligt op iets meer dan 1.700 m.
Ons doel is Col Lacroix (of Colle della Croce in het Italiaans) op ongeveer 2.300m hoogte op de grens van Frankrijk en Italië. Het is een zonnige dag, met zoals reeds gezegd aangename temperaturen, maar de wind maakt het bij moment vrij koud. Bovenop de col is een trui echt nodig en een groot deel van de afdaling houden we die uit noodzaak aan.
Het is een tocht van net geen 10 km en een 600-tal hoogtemeters, maar het hoefde niet zwaarder te zijn vandaag. De rest van de dag doen we het rustig aan en acclimatiseren we wat aan de hoogte om morgen een iets zwaardere tocht aan de vatten vanaf hetzelfde startpunt. We blijven m.a.w. een extra nacht op L’Échalp staan.
Linken
03.08.2022 - Lacs Égorgéou & Baricle
Het was andermaal rustig slapen op de parking aan L’Échalp en er kondigt zich opnieuw een mooie, zonnige dag aan. Net als gisteren zijn we vroeg uit de veren en op stap om de grootste inspanningen al geleverd te hebben voor het echt warm begint te worden. Er is (i.t.t. tot bv. thuis in België) geen sprake van een hittegolf en de maximale temperaturen gaan tot 26°C, maar de zon begint tegen de middag toch behoorlijk te branden. Het is trouwens heel duidelijk zichtbaar dat het een heel droge en warme zomer is. Alles ligt er zeer stoffig bij en vele watervallen staan droog. Op zich zitten we al in een zuidelijk deel van de Alpen, waar gletsjers noch sneeuw aan de orde zijn en waar de vegetatie al meer is gericht op drogere zomers, maar alles oogt er toch heel dor uit, eerlijk gezegd. Maar het neemt niet weg dat we opnieuw een dag kunnen doorbrengen in een zeer mooie omgeving.
We picknicken aan het keerpunt van deze tocht: de Lac Égorgéou (het grootste) & Lac Baricle. We nemen er ook nog even de tijd om de opvallende intensieve wolkenbewegingen ter hoogte van Col Lacroix (waar we gisteren waren) vast te leggen in een timelapse (20 min wolkenbeweging samengevat in 12 sec, echt indrukwekkend).
Het is best wel een zware tocht met net geen 1.000m stijgen (en dalen), maar finaal zeer de moeite waard. Moe, maar voldaan staan we rond 15u terug aan de mobilhome en besluiten een 5-tal minuten terug uit het dal te rijden tot aan Abriès om daar een nacht te verblijven op camping ‘Queyras caravaneige’. In Abriès kunnen we inkopen doen en is er een bakker/superette. Bovendien kunnen we op de camping lekkere pizza eten, gebakken in een traditionele oven. (waar de eigenaar van de camping duidelijk heel fier op is).
De weerapp’s geven tegen de eerdere zonnige verwachtingen in wat tegenstrijdige berichten voor de komende dagen. Een aantal blijven voluit goed weer voorspellen, maar andere geven vanaf morgen regen. We zullen m.a.w. moeten ondervinden en afwachten wat het weer finaal zal brengen en welke activiteiten we dan effectief kunnen doen. Maar vandaag hebben we alvast een mooi stukje van de Queyras leren kennen, dat wordt ons alvast niet meer afgenomen.
Linken
04.08.2022 – Grand Belvedère du Viso
Vanaf camping ‘Queyras caravaneige’ is het maar enkele minuten stappen tot het centrum van Abriès, waar we verse baguettes kunnen kopen. Na het ontbijt rijden we terug het dal in voor een wandeling richting de Mont VIso. Een tocht vanuit L’Échalp tot aan Refuge du Mont Viso (of één van de meertjes verderop), is in één dag niet haalbaar. Tijdens de voorbereiding van deze reis was het idee gerezen elektrische fietsen mee te nemen en een groot deel van de tocht door het dal met de fiets te doen (maximaal tot aan de Grand Belvedère du Viso) en dan te voet verder te gaan. Maar dat idee hebben we laten varen toen ook Lisa mee ging op vakantie. We hebben immers geen 3 elektrische fietsen om mee te nemen. We hebben even overwogen om ter plaatse bv. E-mountainbikes te huren, maar om de fietsen dan een dag te moeten huren om ze maar beperkte tijd te gebruiken en dan achter te laten, leek ook niet wenselijk.
Dus zijn we vanuit L’Échalp te voet van start gegaan met het idee dat we wel zien hoe ver we geraken … en dat is finaal de Grand Belvedère du Viso geworden. Vanaf daar zagen we Refuge du Mont Viso al liggen (en was het nog 2,5km stappen), maar het weer begon snel te keren en donkere wolken kwamen snel vanuit Italië opzetten (waardoor we de Mont Viso bij het aankomen aan de ‘belvedère’ zelfs al niet helemaal meer zagen. Nog doorstappen tot aan de Refuge stond gegarandeerd gelijk aan in de regen terugkomen (wat enkele uren later ook effectief zo bleek te zijn).
Toen we bijna terug aan de mobilhome waren, begon het te druppelen en zagen we hoe het einde van het dal richting de Mont Viso helemaal donker geworden was en er duidelijk stortregen aan de gang was.
We hebben ons met de mobilhome nog verplaats naar Ville-Vieille (15-tal minuutjes rijden). Daar gaan de hemelsluizen pas echt goed open en hangt er een onweer vlak boven het dorp. Een salvo van harde knallen gedempt door het geluid van de harde regen op de mobilhome. Binnen geen tijd staat de baan blank. Gelukkig zitten we droog binnen!
De reden dat we naar Ville-Vieille zijn gekomen, is dat van daaruit alle (gratis) bussen vertrekken naar de verschillende dalen van de Queyras. We hebben het idee om morgen vanuit Ville-Vieille met de bus naar Saint-Véran te rijden om daar dan nog een ‘navette’ te nemen die ons dieper in het dal brengt. Maar wanneer we alles qua timing op een rijtje zetten en rekening houden met de beperkte rijtijden van de bussen, wordt duidelijk dat dit geen realistisch plan is. Het zou ons te weinig tijd geven voor de wandeling zelf. Daarom beslissen we om morgenvroeg met de mobilhome naar Saint-Véran te rijden in de hoop er een parkeerplaats te vinden.
De weersvoorspellingen blijven in verschillende weerapps tegenstrijdig voorspellingen geven m.b.t. de kans op regen. We kunnen er de komende dagen dus best rekening mee houden dat er steeds kans op regen zal zijn (en zoals vandaag gemerkt kan die plots zeer hevig zijn).
Linken
05.08.2022 – Lacs Blanchet & Col de Saint-Véran
We staan vroeg op om zeker te zijn dat we een parkeerplaats voor de mobilhome vinden in Saint-Véran. Dat is immers de bezorgdheid die we hebben en waardoor we aanvankelijk het idee hadden opgevat vanuit Ville-Vieille met de bus te gaan.
Nadat we bij de bakker in Ville-Vieille baguettes hebben gekocht, rijden we iets na 7u naar Saint-Véran. Het is nog rustig op de weg en ter plaatse vinden we op een specifiek voor campers voorzien plekje helemaal aan de uiteinde van het dorp gelukkig nog een plaatse. En het is een pareltje van een staplaats met een machtig zicht op de omringende bergen! Hier staan we perfect voor de komende dagen.
We ontbijten er, maken onze picknick en vetrekken dan voor een wandeling door het dorp die ons finaal helemaal aan de andere kant van Saint-Véran brengt waar we ‘navette de Clausis’ nemen om ons een eind verder het dal in te brengen. Vanaf daar start onze wandeling. Eerste mikpunten en stopplaatsen zijn ‘La chapelle de Clausis’ en Refuge de la Blanche. Bij de hut start een luswandeling die ons eerst bij de Lacs Blanchet brengen (waar Lisa bij het 2de meer enkele mooie drone-opnames maakt) en daarna tot op Col de Saint-Véran waarvoor het in een steenpuin- en rots-zone even zoeken was naar het juiste pad. Vanaf dan start de afdaling. Eerst tot op het punt met de landsgrens Frankrijk-Italië, waar we zeer onheilspellend weer vanuit Italië naar Frankrijk zien komen. We zetten dus wat vaart in de afdaling die (i.t.t. de klim) over zeer gemakkelijke paden gaat.
We drinken nog iets in refuge tot op het moment dat daar met enige spoed de was wordt afgedaan en alle parasols worden dicht gedaan en met stevige elastieken worden vast gemaakt. Vanaf dan wordt het een race tegen de klok om vóór het onweer en de regen terug te geraken. Een tegenvaller is dat we nog een uur moeten wachten op de ‘navette’ (die pas vanaf 16u opnieuw begint aan de ritjes heen-en-weer). We houden het net niet droog en enkele minuten voor de bus arriveert begint de stortregen met bijbehorend onweer. Wanneer we in Saint-Véran van de bus gaan en nog zo’n 15min moeten stappen tot aan de mobilhome, staan de hemelsluizen volop open. Dikke druppels, maken je in een mum van tijd doornat. Schuilen heeft nog weinig zin, want daar gaan we alleen maar kou van krijgen en het ziet er toch niet naar uit dat het snel zal ophouden met regenen. Dus stappen we maar stevig door. In de doucheruimte van de mobilhome hangen we al onze natte kleren te drogen.
Het blijft nog regenen tot middernacht … maar morgenochtend zou het alweer zonnig moeten zijn. Het lijkt wat het ‘recept’ te worden voor de komende dagen, m.n. een zonnige start van de dag, met wolken die steeds prominenter worden naarmate de dag vordert om dan in de namiddag tot regen (en onweer) te leiden. Voldoende vroeg vertrekken voor de uitstappen is m.a.w. het beste advies om niet nat te worden (en het mooiste van de dag mee te pikken).
Linken
06.08.2022 – Saint-Véran - Pierre-Grosse
Voor vandaag plannen we een rustigere dag. D.w.z. een korte wandeling, iets langer uitslapen en na de middag Saint-Véran wat meer op het gemak bezoeken en er een ijsje eten.
Tegen 8u halen we verse baguettes onderaan het dorp. Na het ontbijt trekken we de wandelschoenen aan voor een korte wandeling die vertrek van waar we overnacht hebben en gaat richting Pierre-Grosse. Best wel een mooie panoramawandeling.
Dit maal hebben we geen picknick bij. We zijn immers tegen 12u terug aan de mobilhome en eten daar. Daarna is het een relatief rustige dag en trekken we na de middag Saint-Véran nog eens in (maar dit maal minder gehaast om de ‘navette’ te halen of zo snel mogelijk uit de stortregen te geraken zoals gisteren). Saint-Véran is het hoogst bewoonde dorp in de Franse Alpen (het centrum ligt op 2.042m hoogte). Het heeft iets heel authentieks (of indien je het negatief omschrijft: oud en wat vervallen … maar op een zeer gezellige manier) en is langgerekt tegen de bergflank aangebouwd. We eten er een ijsje in ‘La Marmotte’ op een terras met een prachtig zicht op de omringende bergen.
Rond 17u is de regen daar opnieuw, maar tegen dan zitten we lekker knus binnen in de mobilhome, nog steeds op de prachtig gelegen camperparking aan het einde van het dorp.
Linken
07.08.2022 – Pic du Chateau Renard
Vandaag staat de langste tocht van deze vakantie op het programma en ook de wandeling die ons naar het hoogste punt van deze reis zal brengen: net geen 3.000m. Het weer is OK, maar minder zonnig dan de voorgaande dagen. We bekijken het positief: dat klimt alvast beter (meer schaduw en dus koeler). Net als eergisteren start onze wandeling op het einde van het dorp met de ‘navette’ die ons dieper het dal in brengt. We kopen een heen-en-terug ticket … al zal later die dag blijken dat we de terugweg te voet doen omdat het nog te lang wachten is op de bus die pas terug vanaf 16u begint te rijden. Daardoor wordt het onverwacht een nog langere wandeling van om en bij de 21km. Maar anderzijds is het een tocht die heel goed kan ingedeeld worden en dus qua zwaarte best wel meevalt. Dat heeft te maken met het feit dat de weg naar Pic du Chateau Renard eigenlijk de weg is naar het ‘Observatoire dus Pic du Chateau Renard’.
Wetenschappers moeten daar geraken met (terrein)wagens, waardoor het een breed pad is dat gematigd stijgt en daardoor uitermate is geschikt om op een vast ritme naar boven te gaan. Een klim van net geen 3u.
Van het observatorium is het nog een 50-tal meter om tot op de Pic zelf te staan. Zowel op de Pic als van het observatorium maakt Lisa enkele leuke drone-opnames. Het zicht vanaf deze punten is best wel knap. Zoals gezegd is het vandaag vrij bewolkt, maar de wolken hangen hoog en belemmeren het zicht dus niet echt.
Nadat we boven onze picknick hebben gegeten, dalen we terug af … en zoals al verklapt zijn we veel te vroeg voor de eerste ‘navette’ terug naar Saint-Véran waardoor we dat stukje ook nog te voet doen. We moeten niet flauw doen dat we best wel moe zijn, maar zoals gezegd heeft de geleidelijkheid van de klim (en daarna het dalen) het goed behapbaar gemaakt en herstellen we vlug van deze inspanning. En dat herstel starten we al met pannenkoek en een drankje op het terras van ‘La Marmotte’ waar we gisteren ook al hadden gezeten. Dit hebben we wel verdien :-)!
In de late namiddag en vroege avond komt het ondertussen gekende proces op gang: de wolken dikken aan, er komt regen en onweer opzetten en daarna klaart alles weer uit om de volgende ochtend opnieuw met een heldere dag te kunnen starten.
Morgen plannen we opnieuw een wat rustigere wandeling vanuit Saint-Véran.
Linken
08.08.2022 – Saint-Véran
Na de zware tocht van gisteren doen we het vandaag iets rustiger aan. Tegen 8u haal ik baguettes en chocolade broodjes bij de bakker/superette onderaan het dorp en daarna maken we ons klaar voor een eerder korte wandeling vanaf de camperparking in Saint-Véran. We nemen geen picknick mee want we zullen rond de middag terug zijn en plannen dan in het dorp iets te eten.
Ook al gaat deze tocht heel wat minder hoog dan gisteren, toch is het er best wel eentje met mooie panorama’s op het massief om en rond Saint-Véran.
We eten in "L’Aigue Blanche" en keren daarna terug naar de mobilhome … om niet echt veel meer uit te spoken en het rustig aan te doen. Dit was onze laatste activiteit in Saint-Véran en dit dal van de Queyras (Vallee des Aigues). Vanaf morgen verleggen we onze focus op het dal ‘Vallee du Cristillan’ met wandelingen vanuit Ceillac. Omwille van de (voor mobilhomes) moeilijke weg door dit dal, gaan we hiervoor gebruik maken van de gratis busdienst in de Queyras. De bussen vertrekken naar de verschillende dalen vanuit Ville-Vieille. Dat wordt dus onze volgende staplaats met de mobilhome. Maar daar rijden we pas morgenvroeg naartoe. De bus naar Ceillac vertekt om 9u10. Tijd genoeg dus om morgenvroeg van Saint-Véran naar Ville-Vieille te rijden.
Linken
09.08.2022 – Lac Sainte-Anne & Col Girardin
We zijn al rond 7u uit de veren, na een 4de (en steeds zeer rustige) nacht op rij in Saint-Véran. We maken nog gebruikt van de servicedienst die beschikbaar is op de parking/camperplaats om water en toilet te verversen en rijden dan naar Ville-Vieille waar we op een reguliere parking een perfect plaatsje vinden. We hebben nog tijd om daar bij de bakker chocolade broodjes en baguettes te kopen voor het ontbijt en de picknick. De bus naar Ceillac vertrekt immers pas om 9u10. Die bus zal ons naar de startplaats brengen van onze voorlaatste wandeling van deze reis. Zelf naar Ceillac rijden met onze mobilhome is geen goed plan: veel en zeer korte haarspeldbochten en smalle wegen die op het einde overgaan in grintwegen.
Op die manier maken we finaal toch nog gebruik van de gratis busdienst die in de Queyras beschikbaar is en vanuit Ville-Vieille naar de verschillende dalen van het natuurpark vertrekt.
De trip met de bus (een ‘navette’ van 12m) is een attractie op zich. Niet alleen omwille van de vrij spectaculaire weg (maar liefst 18 vaak zeer korte haarspelden) en de smalle straatjes waar die zich doorheen wringt in het centrum van Ceillac, maar ook omwille van de chauffeur (met best wat rij-skills) die zeer extravert is en rijdt met een cowboyhoed alsof hij met zijn busje ‘the far west’ doorkruist.
Wanneer we een uur later op onze eindbestemming aankomen, valt op hoe druk het is. Lac Saint-Anne is een zeer populaire bestemming. Voor vele Fransen is het als een uitstapje naar zee. Ze nestelen zich rond het meer en er wordt in gezwommen. Wanneer we verder door stijgen naar Col Girardin, wordt het plots veel rustiger. Dit behoort duidelijk niet tot de plannen van de meeste wandelaars. Nochtans is het een stuk dat zeer mooie zichten oplevert. Op de Col (eerder een pas) heb je zicht op de vallei van de Ubaye
De weg terug gaat over hetzelfde pad en we zijn ruim op tijd terug beneden voor de bus. Die mogen we immers niet missen, want die rijdt per dag maar 1 keer heen-en-terug.
Rond 17u zijn we terug in Ville-Vieille, waar we nog wat inkopen doen in de (kleine) superette, een frambozentaartje halen bij de bakker als dessert voor na het avondeten en ook een flesje Genepy inslaan (de typische likeur van de Franse Alpen) in een shop met artisanale producten.
Linken
10.08.2022 – Lac Miroir & Lac des Rouites
Vandaag gaan we een 2de maal met de bus naar Ceillac. Aangezien we overnacht hebben in Ville-Vieille (waar de busdiensten vertrekken en aankomen), hebben we ruim de tijd om rustig te ontbijten. De bus vertrekt immers pas om 9u10.
Net als gisteren manoeuvreert de behendige, maar zeer excentrieke buschauffeur zich via de talrijke haarspeldbochten en smalle wegen naar onze bestemming. Een klein uurtje laten staan we iets voorbij Ceillac (meerbepaald Ceillac-Melezet) recht tegenover een hoge waterval aan de start van onze wandeling van vandaag. Die wandeling brengt ons in eerste instantie naar Lac Miroir. Het meer heeft de naam te danken heeft aan de ligging die de achterliggende bergtoppen weerspiegelt in het wateroppervlak ... al is vandaag door de wind zo goed als geen weerspiegeling te zien. Het is hier relatief druk. Weliswaar minder dan gisteren bij Lac Sainte-Anne, maar toch. We picknicken aan het meer en klimmen dan verder door naar Lac des Rouites. Een optie die duidelijk veel minder wandelaars kiezen, want het wordt plots heel kalm en aan het meer zelf is bijna niemand te bespeuren.
Het is er super rustig en nodig uit om in het gras effe uit te rusten en van de stilte te genieten. Het is slechts een beperkte extra klim van Lac Miroir naar hier, echt de moeite waard. Niet alleen voor Lac des Rouites zelf, maar ook omwille van het feit dat die extra hoogtemeters plots zoveel meer zichtbaar maken van de weidse omgeving.
We staan ruim op tijd terug beneden voor de bus en het leuke is dat de bushalte vlak naast een hotel-restaurant is met een groot terras waar we iets kunnen drinken en een ijsje eten. Dat hebben we zeker verdien (vinden we zelf :-)).
Wanneer de bus arriveert is het weer duidelijk aan het kantelen en op het ogenblik dat we bijna terug in Ville-Veile zijn, start de regen met enkele donderslagen erbij. Andermaal hebben we tijdens het mooiste deel van de dag onze activiteit kunnen afronden ... en bij deze was het meteen ook de laatste activiteit van deze vakantie. Morgenvroeg starten we aan de terugrit.
Linken
11.08.2022 – Terugreis
Bij de bakker in Ville-Veile halen we baguettes en chocolade broodjes voor het ontbijt én voor de terugreis naar huis. Na het ontbijt beginnen we aan die terugtocht. We opteren opnieuw via Gap te rijden. Dat brengt ons eerst terug door de ‘George du Guil’. We zijn nog vroeg op de dag en het is er nog relatief rustig. Zo hebben we het liefst op dergelijke smallen en kronkelige wegen.
De weg tussen Gap en Grenoble gaat door een mooi landschap, maar is anderzijds ook vermoeiend met best wat bochtenwerk. Maar vanaf Grenoble gaat het over de ondertussen gekende en gemakkelijke autosnelweg.
Omdat we met de mobilhome niet zo snel rijden (meestal tussen de 90 en 100km/u op de autosnelweg), gaat het laat worden tegen dat we thuis geraken. Te laat, eigenlijk en tegen dat we in België zijn, begint de vermoeidheid te spelen en besluiten we nog te overnachten in de mobilhome en morgenvroeg de laatste uren van de terugrit te doen. We nemen ‘at random’ een afslag en rijden wat weg van de autosnelweg naar een rustige slaapplaats. Dat brengt ons in Rulles. Nooit van gehoord, maar we vinden er op een parking aan een kleine sporthal een zeer rustige slaapplaats. Meer hebben we niet nodig.
12.08.2022 – Vervolg terugreis
Het was zeer rustig slapen in Rulles. Wanneer we er na het ontbijt nog eens doorrijden op weg naar de autosnelweg, maakt het dorp niet echt veel indruk. Het was er OK om te slapen, maar verder lijkt hier niet echt iets te beleven.
De rest van de terugrit verloopt zonder problemen en rond de middag zijn we terug thuis van een leuke vakantie in een mooi natuurpark.
2022 - Queyras
Wandelbeschrijvingen
Hieronder staan de linken naar de details van de wandelingen en uitstappen die we tijdens deze reis maakten.
- Col Lacroix
- Lacs Égorgéou & Baricle
- Grand Belvedère du Viso
- Lacs Blanchet & Col de Saint-Véran
- Saint-Véran - Pierre-Grosse
- Pic du Chateau Renard
- Saint-Véran
- Lac Sainte-Anne & Col Girardin
- Lac Miroir & Lac des Rouites
Foto's
Hieronder staan rechtstreekse linken naar de foto's van de wandelingen en uitstappen.
- Col Lacroix
- Lacs Égorgéou & Baricle
- Grand Belvedère du Viso
- Lacs Blanchet & Col de Saint-Véran
- Saint-Véran - Pierre-Grosse
- Pic du Chateau Renard
- Saint-Véran
- Lac Sainte-Anne & Col Girardin
- Lac Miroir & Lac des Rouites
Gebiedsbeschrijving
Hieronder staan de linken naar de gebieden/streken die we tijdens deze reis bezochten.
Map
Op de map staan de plaatsen/wandelingen aangeduid die we in deze streek (en omgeving) maakten. Op de iconen kan verder worden doorgeklikt naar meer details rond de bijbehorende activiteit.